ساکورا جیما (Sakurajima) در ژاپن
این آتشفشان که در جزیرهی کیوشو (Kyushu) واقع شده است، از سال ۱۹۵۵ به
طور منظم، فعالیت میکند. به دلیل قرار گرفتن در یکی از پرجمعیتترین
نواحی کشور ژاپن، به عنوان یکی از خطرناکترین آتشفشانهای جهان شناخته
میشود و اغلب به عنوان ”وزووی شرقی" نامیده میشود. شهر کاگوشیما
(Kagoshima) که ۷۰۰,۰۰۰ نفر جمعیت دارد تنها در چند کیلومتری این کوه واقع
شده است. به همین دلیل است که دولت برنامهای تدوین کرده تا با احداث
پناهگاههایی ویژه در این منطقه، افراد بتوانند به هنگام بروز حادثه و برای
فرار از سقوط گدازهها به آنجا پناه ببرند. آخرین فوران این کوه در مارس
۲۰۰۹ اتفاق افتاد و در جریان آن، خاکسترها تا فاصله ی دو کیلومتری از
اطراف کوه، پخش شدند.
اتنا (Etna) در ایتالیا
این آتشفشان، بلندترین و فعالترین آتشفشان در منطقهی اروپا است و یک
تهدید بسیار جدی برای ساکنان روستاها و شهرهای جزیرهی سیسیل به شمار
میرود. خطرناکترین فوران این آتشفشان در سال ۱۶۶۹ اتفاق افتاد که در
جریان آن، گدازهها و مواد مذاب آتشفشانی، چندین روستای مجاور و بخشهایی
از کاتانیا، شهری باستانی در شرق سیسیل را تخریب کردند. در سال ۱۹۹۲ دو رود
تشکیل شده از مواد مذاب، جمعیت ۸۰۰۰ نفری این شهر را با خطری جدی مواجه
کرد.
وزوو (Vesuvius) در ایتالیا
در ساحل زیبای ناپل (Naples)، کوه آتشفشان خطرناکی به خواب رفته است که در گذشته با به کام مرگ فرستادن همهی جمعیت شهر، قدرت ویرانگرش را به نمایش گذاشته است. حدود یک قرن پیش از میلاد مسیح، فوران عظیمی در شهرهای رومی پمپی (Pompeii) و هرکولانیوم (Herculaneum)، جان نزدیک به ۲۵۰۰۰ نفر را گرفت. امروزه این آتشفشان نه تنها به خاطر زندگی کردن سه میلیون ایتالیایی در مجاورت آن بلکه به این دلیل که مدتهای مدیدی است که خاموش مانده، بسیار خطرناک است. دانشمندان معتقدند که هر چه زمان استراحت و خاموش ماندن یک آتشفشان، بیشتر باشد، فوران عظیمتر و قویتری رخ خواهد داد. برخی از تاریخنویسان نیز معتقدند که در جریان حوادث پیش آمده، کل قسمت جنوبی اروپا در زیر خاکستر مدفون شدهاست.
مونت مراپی (Mount Merapi) در اندونزی
این "کوه آتش" یکی از خطرناکترین آتشفشانها در اندونزی است که تقریباً
هر ده سال یک بار به طور متناوب، فوران میکند. از قرن شانزدهم، این کوه به
طور مداوم، بسیاری از ساکنان روستاهای اطراف را به کام مرگ فرستادهاست.
در نزدیکی این آتشفشان، شهر یوگیاکارتا (Yogyakarta) قرار گرفته و حتی
چندین روستا نیز در دامنه هایآن و در ارتفاع ۱۷۰۰ متری واقع شدهاند. در
سال ۲۰۰۶ در حدود ۵۰۰۰ نفر جان خود را از دست دادند و ۲۰۰,۰۰۰ نفر نیز
بیخانمان شدند. بسیار تعجبآور است که با وجود احتمال رخ دادن فاجعههای
عظیم، روستاییان همچنان در نزدیکی این کوه به زندگی ادامه میدهند. اما با
این حال این کوه، خطرناکترین آتشفشان اندونزی نیست.
پاپاندایان (Papandayan) در اندوزی
این آتشفشان که در جزیرهی جاوه (Java) در اندونزی واقع شده، تهدیدی جدی
برای منطقهی وسیعی از اطراف آن به شمار میرود. در سال ۱۷۷۲ این آتشفشان،
۴۰ روستا را که در دامنههای این کوه قرار داشتند به طور کلی ویران کرد و
بیشتر از ۳۰۰۰ نفر از ساکنان این منطقه را به کام مرگ کشاند. این آتشفشان
هنوز هم به عنوان یک آتشفشان خطرناک شناخته میشود. سکونت در این منطقه، به
هیچ وجه توصیه نمیشود و حتی برای آن، جریمههایی نیز در نظر گرفته
شدهاست. گذشته از همهی اینها، انتشار گازها، زمینلرزهها و فورانهای
کوچک اتفاق افتاده در سال های ۱۹۲۳، ۱۹۴۲ و ۲۰۰۲، پسلرزههای شدیدی را ثبت
کردهاست.
نیراگونگو (Nyiragongo) در کونگو
شاید این آتشفشان یکی از مرگبارترین آتشفشانهای آفریقا باشد. هیچ جای
دیگر در کرهی زمین، آتشفشانها چنین دریاچهها و رودخانههای عظیمی از
مواد مذاب را ایجاد نمیکنند. در سال ۱۹۷۷، جریان مواد مذاب، جان ۱۰۰ نفر
را گرفت و بر طبق گزارشات برخی منابع، هزاران نفر به اشکال گوناگون، قربانی
این حادثه شدند. در سال ۲۰۰۲، فوران دیگری به کشته شدن ۴۵ نفر منجر شد، ۱۵
درصد از ساختمانهای شهر گوما (Goma) تخریب شد و نزدیک به ۱۲۰۰۰۰ نفر
بیخانمان شدند.
پوپوکاتپتل (Popocatépetl) در مکزیک
در هفتاد کیلومتری مکزیکوسیتی، آتشفشان مرگباری در زیر یخچالهای طبیعی، پنهان شده است. این آتشفشان که در ارتفاع ۵۴۰۰ متری سطح دریا قرار دارد، تهدیدی جدی برای پایتخت و جمعیت ۹ میلیون نفری آن و نیز شهرها و روستاهای متعددی که در نزدیکی آن قرار گرفتهاند، به شمار میرود و بیرحمترین آتشفشان در میان بیست آتشفشان دیگر در مکزیک است. در سال ۲۰۰۰ ده ها هزار نفر، این منطقه را تخلیه کردند و فوران موجب ذوب شدن یخچالها شد. ساکنان محلی معتقدند که فوران آتشفشان، نشانهای از خشم خداوند است؛ بنابراین به درستی رفتار کردن، بهترین راه برای جلوگیری از وقوع فوران آتشفشان است.
تید (Teide) در اسپانیا
بزرگترین آتشفشان جهان در بهشت تنریف (Tenerife)، یکی از جزایر قناری،
واقع شدهاست. گرچه در حال حاضر این آتشفشان غیرفعال است اما احتمال فوران
آن در آیندهای نزدیک، بسیار بالا است به طوری که قدرت ویرانگری آن را می
توان با آتشفشان وزوو مقایسه کرد. انجمن بینالمللی آتشفشانشناسان، به
دلایل علمی،آن را به عنوان یکی از خطرناکترین آتشفشانهای جهان نامگذاری
کردهاست.
سیرانگرا (Sierra Negra) در جزایر گالاپاگوس (Galápagos)
یکی از بزرگترین آتش فشانهای مجمعالجزایر گالاپاگوس، سیرانگرا است که
آخرین بار در سال ۲۰۰۵ فوران کرد. این مجمعالجزایر، توسط دانشمندان به
عنوان فعالترین منطقهی آتشفشانی جهان، در نظر گرفته میشود. در ۲۰۰ سال
گذشته، تعداد بیشتر از ۵۰ فوران در این منطقه به ثبت رسیدهاست. این طبیعت
منحصربهفرد، دائماً در معرض خطر تخریب قرار دارد و با وجود داشتن
زیباییهای طبیعی، بسیار خطرناک است.
یلواستون (Yellowstone) در وایومینگ (Wyoming)، آمریکا
با وجود اینکه آخرین فوران این آتشفشان ۶۴۰,۰۰۰ سال پیش اتفاق افتادهاست، وجود آبفشانهای گرمابی (hydrothermal) بر روی سطح داغ و گلولای می توانند به شکل بالقوه، خطرناک باشند. دانشمندان معتقدند که اگر روزی این آتش فشان فوران کند، عواقب فاجعه آمیزی، دامن بخشهای عظیمی از آمریکا و کانادا را خواهد گرفت. با این حال، متخصصان پیشبینی میکنند که این فوران در ۹۰۰۰۰ سال آینده رخ نخواهد داد.